sábado, 9 de agosto de 2014

PODEMOS NO ES EL PROBLEMA

Un gran número de comentaristas de prensa están saludando con alborozo la tendencia creciente que las encuestas atribuyen a la nueva formación Podemos. Entre ellos muchos  que colaboran en los medios más defensores del pensamiento conservador. En paralelo, el CIS detecta hasta ocho puntos de diferencia del PP sobre el PSOE. Ambos fenómenos se explican mutuamente. El nuevo grupo político no inquieta a la mayoría conservadora, ni siquiera compite directamente con ella. Como ninguna medida sobra, la facción más radical de los conservadores, liderada por Esperanza Aguirre, ya ha iniciado una campaña contra el nuevo grupo, tratando de cohesionar a su ya estable electorado.

Podemos está compitiendo directamente y de forma muy deliberada, con la izquierda clásica, PSOE e IU. A ésta porque ocupa su espacio electoral claramente y al socialismo porque es la única alternativa real de gobierno. Para hacerlo trata de mantener la ambigüedad programática el máximo de tiempo posible y reducirse a esloganes o titulares efectistas: casta, corrupción, "otra forma", etc. Mientras enarbola unos principios básicos de amplio espectro: populismo, radicalismo, participación y, de forma inicialmente sorprendente, España.

Que el populismo de todos los signos tiene recorrido, se acaba de constatar en todos los países europeos, donde las candidaturas antieuropeas, radicales o extremistas, de distinto color, han obtenido resultados históricos.

Pero Podemos no es la causa que provoca desafección en otros electorados, sino una consecuencia política de la crisis económica y de la crisis política, de credibilidad y en parte de legitimidad, que atenaza a la sociedad. Hay indicios de que el PP ha captado los mensajes y que acelerará las reformas que le interesan.

 La primera entrevista del nuevo SG socialista, Pedro Sánchez, avanza enfoques nuevos de política económica e ideas claras sobre otros asuntos. En la medida que esas primeras ideas se transformen en propuestas firmes, viables, creíbles estaremos en el camino de recuperación electoral. El calendario es favorable, pues los próximos  comicios serán locales y autonómicos (éstos en 13 CCAA) y por tanto la política de proximidad y el perfil de los candidatos tendrá mayor peso en los resultados. Elegir a éstos mirando hacia fuera de la organización y no solo a los grupos de presión internos, puede representar la diferencia entre buenos y peores resultados. De nosotros depende y no de otros por mucha atención que ahora reciban.

viernes, 8 de agosto de 2014

LECTURAS DE VERÁN

                                            
Un dos académicos máis coñecidos e polémicos, canadiense, logo de trinta anos como profesor en Oxford, Cambridge e Harvard, retorna ó seu país como deputado e candidato a primeiro ministro. O seu partido tivo os peores resultados da historia. Logo de cinco anos como parlamentario e líder da oposición, retorna á universidade e plasma neste libro a distancia entre o lume da paixón política e a cinza na que queda a esperanza.

Libro de lectura amena, nada desencantado, no que se retratan as liortas internas dos partidos, a deslealtade habitual, a inseguridade na que se move un político electo, as virtudes necesarias e as cargas inevitables. Malia as críticas que formula a alguns xeitos de funcionamento dos Estados modernos, en especial dos baseados no sistema de partidos, o libro remata cun extraordinario cántico á participación política e á necesidade da mesma.

Nas nosas latitudes, onde existe unha extrema deslexitimación da actividade política, nada inocente, o retrato do funcionamento da mesma, da sua contribución ó bo goberno da sociedade, e do seu papel de intermediación social, resulta do meirande interese para calquera persoa e de recomendable lectura para quen exerza un cargo público.

lunes, 4 de agosto de 2014

FUNDACION GALICIA OBRA SOCIAL

Con ese nome foi constituida o pasado mes de xuño a Fundación herdeira da antiga Obra social das Caixas de Aforro galegas. Por separado, ambas entidades sen ánimo de lucro xestionaban 83 millóns de euros no ano 2010, hoxe, fusionadas, xestionan 31 millóns de euros.

Os activos da Fundación están valorados en 297 millóns de euros. Entre os activos principais compre suliñar:
a) ámbito cultural: 5.600 obras de arte e o Centro Cultural García Barbón
b) ámbito formativo: Escola de Negocios de Vigo, Centro de Formación de Coruña, dous centros de Formación Profesional con 700 alumnos, tres Escolas Infantís con 225 alumnos, unha residencia de estudantes con 125 prazas
c) ámbito sociosanitario: seis centros de maiores con 970 prazas
d) Monte de Piedade, con 4500 créditos concedidos

Para xestionar esos edificios, 35 deles operativos,  e os servizos prestados,  a entidade conta con 250 empregados.

A partires da fusión das antigas Caixas, a Fundación foi dirixida pola Conselleria de Facenda. Dacordo cos Estatutos aprobados, o futuro Padroado estará constituido como segue:
- 7 representantes das grandes cidades
- 4  das Deputacións
- 4 do Parlamento
- 3 da Xunta
- 1 dos traballadores

Ademáis o Padroado sainte asinou un convenio coa entidade ABANCA, polo que ésta disporá de 9 representantes a cambio dunha aportación mínima de 5 m€ anuais  durante 30 anos, cantidade que se corresponde co déficit anual estimado. Finalmente os Estatutos contemplan a posibilidade de incorporación doutras entidades que poidan desempeñar funcións de mecenado.

O proceso tense caracterizado pola opacidade cun resultado final sorprendente. A entidade ABANCA, cun 16% de financiamento, terá o 32% dos votos. O Partido Popular designará o 43% dos representantes. Mesmo o Presidente parece estar decidido antes de constituirse a Fundación, según  esta nova que ademáis informa dalgunhas prácticas pouco ortodoxas.

É previsible un cambio das prioridades de gasto da Fundación, toda vez que caída do orzamento fai inviable a actividade do pasado. Alguns dos Centros ou actividades, atravesan xa unha crise de identidade, como a Escola de Negocios, ou a política cultural.

Definir a actividade territorial, os ámbitos de actuación, e os principios que deben presidila, será unha tarea que implica ós poderes locais e que non pode ser deixada exclusivamente nas mans da entidade financieira, que non é propietaria da Fundación, nin dos intereses da Xunta de Galicia, que controlará a maioría. O proceso opaco seguido ata agora non axuda a confiar no futuro.