tag:blogger.com,1999:blog-17018438582816903192024-02-08T00:30:35.060+01:00acta públicamendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.comBlogger252125tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-85425555210050597362016-07-31T22:32:00.002+02:002016-07-31T22:42:57.957+02:00DE VUELTAhttps://mitribunablog.wordpress.com/2016/07/31/de-vuelta/mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-30724987680021522852016-07-18T11:33:00.003+02:002016-07-18T11:33:34.379+02:00TESTIMONIO DE PACO VÁZQUEZ<a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/opinion/2016/07/17/mendez-romeu-servidor-publico/0003_201607G17P10995.htm">TESTIMONIO DE PACO VÁZQUEZ</a>mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-69443681737855132682016-07-18T11:32:00.003+02:002016-07-18T11:32:50.242+02:00VOLVER A LAS ESENCIAS<a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2016/07/16/jose-luis-mendez-romeu-psoe-volver-psoe-ir-ahi-manzanillo-/0003_201607G16P14992.htm">VOLVER A LAS ESENCIAS</a>mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-71655315374298843602016-07-15T12:31:00.000+02:002016-07-15T12:31:50.010+02:00ADIÓS/ADEUS<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
ADIÓS</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
“Siempre un cambio da
pie a la preparación de otro” (Maquiavelo, en “El Príncipe”). Finalizar la representación parlamentaria, que le da título, obliga al cierre de este Blog. Ha querido ser un espacio de
reflexión sobre aspectos no
inmediatos de la política parlamentaria, trascendiendo la anécdota
o la ocasión y prestando atención al contexto.
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
La actividad política
necesita espacios complementarios que permitan el debate ordenado y
constructivo. El Parlamento, más que un foro de debate ordenado de
ideas y propuestas, consiste principalmente en la escenificación o
teatralización del conflicto social. Por eso es tan proclive a lo
inmediato y a la sobreactuación.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Agradezco a los 60.000
lectores del blog su interés. En palabras de Leonard Cohen: “Jamás
encontraré las caras para tantos adioses como he dicho”.
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: x-small;"><i>NB: Además de este
blog, en fecha próxima también serán clausuradas las cuentas de
Facebook y Twitter así como la cuenta de correo del Parlamento.</i></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><i>
</i></span>
<br />
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: x-small;"><i><br /></i></span>
</div>
<span style="font-size: x-small;"><i>
</i></span>
<br />
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ADEUS
<br />
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
“Sempre un cambio da
pé á preparación doutro” (Maquiavelo en “El Príncipe”). Rematar a representación parlamentaria, que lle da nome, obriga ó peche deste Blog. Tentou ser un espazo de reflexión sobre aspectos non inmediatos
da política parlamentaria, máis aló da anécdota ou da ocasión,
prestando atención ao contexto.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
A actividade política
necesita espazos complementarios que permitan o debate ordeado e
construtivo. O Parlamento, máis que un foro de debate ordeado de
ideas e propostas, consiste principalmente na escenificación ou
teatralización do conflito social. De ahí que sexa tan proclive ao
inmediato e á sobreactuación.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Agradezo ós 60.000
visitantes do blog o seu interese. En verbas de Leonard Cohen: “Nunca
atoparei os rostros para tantos adeuses como dixen”.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-size: x-small;">NB: Ademáis deste
blog, en data próxima tamén serán clausuradas as contas de
Facebook, Twitter e a conta de correo do Parlamento.</span></i></div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-90809496851497929512016-06-29T09:43:00.003+02:002016-06-29T10:01:00.934+02:00EN GALICIA, HAY PARTIDOPublicado hoy en NUEVA TRIBUNA:<br />
http://www.nuevatribuna.es/articulo/galicia/galicia-partido/20160628175822129707.html<br />
<br />
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
El pasado domingo hubo
un ganador relativo y varios perdedores. Aparentemente los ciudadanos
respaldaron a quien no se movió en absoluto y castigaron a quienes
intentaron formar gobierno. Pero la victoria puede ser pírrica pues
las dificultades para formar gobierno estable siguen siendo muy
importantes. Aún así, existe una oportunidad para un tipo de
gobierno más creativo, más condicionado por acuerdos y más
orientado a los problemas básicos. Dependerá tanto de la
flexibilidad de unos y otros como de la visión a medio plazo de los
distintos dirigentes y grupos, que esa oportunidad sea real o que
perdamos una legislatura en confrontaciones estériles. Entre otros
asuntos, convendría no perder de vista que los resultados del
“Brexit” van a reforzar la hegemonía alemana y por lo tanto la
durísima política económica que está imponiendo, libre ahora del
contrapeso del Reino Unido y con Francia inmersa en graves problemas
económicos. Interesa que haya gobierno e interesa que éste asuma su
condición minoritaria para impulsar una política de mayor
integración territorial, social y política.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Los resultados de las
elecciones generales presentan rasgos específicos en la comunidad
gallega, tanto más interesantes cuanto pueden indicar pautas de
comportamiento para las próximas elecciones autonómicas, que
tendrán lugar en un plazo aproximado de cuatro meses.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Comencemos por lo ya
conocido. El porcentaje de voto del PP supera en 10 puntos al del
PSOE en España, pero alcanza los 19 puntos si solo atendemos al
resultado de Galicia. Para los populares gallegos es un resultado muy
bueno, aunque lejos del alcanzado en 2008 y en 2011. El PSOE
retrocede ligeramente, en 5.000 votos, pero mantiene niveles de
apoyo similares a la media estatal. Podemos-Mareas, por el contrario
baja con respecto a las elecciones de diciembre, pero mantiene cuatro
puntos más en Galicia que en el Estado, posiblemente efecto de sus
gobiernos locales. Exactamente el caso contrario de Ciudadanos, que
retrocede cuatro puntos en Galicia. Por otra parte Podemos-Mareas y
PSOE aparecen prácticamente empatados en Galicia. En cuanto al BNG,
continúa su declive y arriesga incluso quedar fuera del Parlamento
gallego si no supera la barrera del 5% de apoyos.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Si revisamos la serie
histórica, el PP recibe un apoyo mayor en elecciones gallegas que en
elecciones generales, al contrario que los socialistas.
Aparentemente, pues las elecciones autonómicas se presentan con un
grado de incertidumbre menor que en diciembre pasado. El PP, al no
tener garantizada la mayoría absoluta, tenderá probablemente a
reducir las opciones de Ciudadanos, organización inexistente
actualmente en Galicia y cuyos clamorosos errores en la selección de
candidatos y en las propuestas programáticas, trabajan en su
contra. Las Mareas y Podemos están recogiendo los primeros
resultados de su desastrosa gestión en las Alcaldías de Ferrol,
Coruña y Santiago. Conservan un elevado apoyo pero deberán
introducir cambios en su gestión, en su mensaje y en su cohesión,
donde ya se perciben las fisuras internas.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Respecto al PSOE
gallego, parece haber estabilizado su electorado y por lo tanto estar
situado en condiciones de recuperación, muy lejos todavía de los
resultados de las autonómicas de 2005 o de 2009. Su principal
dificultad vendrá de la necesidad de disputar los resultados en dos
ámbitos distintos, a derecha e izquierda.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Para que se produzca el
cambio político en Galicia, deberán de concurrir dos factores. En
primer lugar que el PP pierda apoyos cuando en este momento la
tendencia es ganarlos. En segundo lugar que los partidos de la
oposición aumenten los suyos sensiblemente, no solo que los
intercambien entre ellos. Que el PP haya sido mayoritario en 300
municipios, entre ellos todas las ciudades y áreas urbanas, es un
dato preocupante. La oposición tendrá que hacer algo más que
descalificaciones globales y etéreas propuestas.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-22090442177353461932016-06-27T07:21:00.000+02:002016-06-27T07:21:14.814+02:007 VIAS PARA SUPERAR EL FRACASO ELECTORAL
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
NO SUICIDARSE</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Basta respetar los
resultados, evitando coaliciones de imposible funcionamiento o
gobiernos inestables. Si el PP, ganador en votos y en escaños,
tiene capacidad de formar gobierno en alianza con Ciudadanos por
compartir políticas comunes, inténtelo. Impedirlo con subterfugios
o alianzas inestables con quienes más han denostado al PSOE, sería
contraproducente además de ininteligible.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
NO QUEJARSE</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Hemos llegado aquí por
méritos propios. Los demás se han limitado a ocupar el espacio.
Abrir un proceso de responsabilidades personales es inútil. Las
complicidades han sido muchas y permanentes. Procede rectificar, no
llorar.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
ELEGIR LÍDERES, NO
IMÁGENES
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Y no sobran los
consejos de Gracián para el líder:</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
-tener inteligencias
auxiliares, singular grandeza es poder servirse de sabios</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
-hacer honradamente la
guerra, no solo para vencer, sino de buen modo</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
-nunca exagerar, ni
para ofender la verdad ni para desdoro de la cordura</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
-bueno es ser
noticioso, pero no basta, es menester ser juicioso</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
MÁS IDEAS, MENOS
OCURRENCIAS</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
No están en crisis los
valores, ni los objetivos, sino los partidos políticos. Las ideas
socialdemócratas no han sido derrotadas: igualdad de oportunidades,
compensación de las desigualdades, estado de bienestar, derechos
civiles avanzados, descentralización, política fiscal progresiva,
educación inclusiva, etc. Algo tan sencillo como recordar que la
política es para las personas, no para los territorios.
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
APRENDER DE LOS ERRORES</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Hechos sencillos, como
perder las elecciones, requieren respuestas sencillas, que permitan
rectificar. Los discursos alambicados, de autojustificación, ni
convencen ni facilitan los cambios necesarios.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
ASUMIR LA HISTORIA PARA
CAMBIAR EL PRESENTE</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
La aportación
socialdemócrata a la modernización de España y a la igualdad de
los españoles, está en la Historia. No reneguemos de ese legado. Ni
de la Constitución, ni del Estado autonómico, ni de la política
laica prudente, ni de la iniciativa privada, ni de la extensión
universal de la educación, ni de la libertad de enseñanza, ni de
los pactos internacionales. La política no es revisar el pasado sino
resolver los problemas del presente. Son otros quienes ven fantasmas
donde solo hay molinos (instituciones) funcionando.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
SOLTAR LASTRE</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
Sobran aparatos y
comités más orientados al control vertical que a la participación
política. La actual estructura repele a la gente. Más
apertura, transparencia e implantación en la sociedad civil, de
donde deberán salir los cuadros dirigentes.</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-77264243330971258352016-06-25T22:23:00.000+02:002016-06-25T22:23:01.391+02:00¿MUERE UN MUNDO VIEJO?El referéndum británico ha provocado el entusiasmo de muchos: en general de los grupos que, quizás de forma superficial, llamamos en España de extrema derecha, pero también de otros grupos con un espectro más amplio, desdel Movimiento 5 Estrellas de Italia, al BNG o Anova en Galicia, por razones distintas pero que coinciden en un punto: considerar que las políticas de Bruselas provocan los problemas sociales o económicos que afectan a muchos países. Obviamente esos problemas son enfocados de forma distinta en cada contexto pero la UE resulta una excusa perfecta: el enemigo común, que además es exterior y poco democrático.<br />
<br />
Sobre el déficit democrático de las instituciones europeas hay una literatura más que abundante y no vale la pena reiterarla. Es un club de gobiernos gestionado por una tecnocracia. Pero la evolución electoral en Europa es menos conocida. Algunos datos recientes:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKaMgQ53yDzpYT_XRuLl9fn2I3NKfPKyMdHj3hrQwTON1579npUWLtCmPLMxnm7ZiQ__UR1dyP752L4uwyhuRmYpPsoCYhs9LFngthSQ7nqwuG5JHxTWO9nPjbI2Ba5sfBZSQvzfmA5fs/s1600/CjpjVMiWsAIXanq.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKaMgQ53yDzpYT_XRuLl9fn2I3NKfPKyMdHj3hrQwTON1579npUWLtCmPLMxnm7ZiQ__UR1dyP752L4uwyhuRmYpPsoCYhs9LFngthSQ7nqwuG5JHxTWO9nPjbI2Ba5sfBZSQvzfmA5fs/s640/CjpjVMiWsAIXanq.jpg" width="566" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Esos partidos coinciden, más allá del rechazo a la inmigración, en la defensa de políticas nacionales proteccionistas, medidas de protección social y rechazo a los efectos de la globalización. Son una respuesta a la inseguridad que se adueña de las personas ante las progresivas desregulación laboral y devaluación salarial. Sin duda cabrían otras respuestas, pero no se han articulado o han resultado inaudibles.<br />
<br />
En una célebre frase, Gramsci escribió: "<span class="st"><em>El viejo mundo se muere. El nuevo tarda en aparecer</em>. <em>Y en ese claroscuro surgen los monstruos</em>". No es fácil apreciar si el viejo mundo, los años de estabilidad y movilidad social, se muere, pero los monstruos ya están a la vista. Y no los desactivarán dirigentes europeos carentes de responsabilidad política.</span>mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-65703697151922089582016-06-20T11:55:00.000+02:002016-06-20T11:55:33.341+02:00HACEMOS ESCUELA PÚBLICA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXEY1UUKkVqcVUVtSiinwuWL3MBSKGol3OWTPkUbk1YFX73mvhHsB1LEBCvBzYWRU35V5lFqhv4DI6UVG9o7WMtSlnagQhx7cerDtRFIoMC7T7a2zfwqKvKyB-_j2F_XlvCu266ExFjR8/s1600/reivindicaci%25C3%25B3n+escuela+p%25C3%25BAblica.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXEY1UUKkVqcVUVtSiinwuWL3MBSKGol3OWTPkUbk1YFX73mvhHsB1LEBCvBzYWRU35V5lFqhv4DI6UVG9o7WMtSlnagQhx7cerDtRFIoMC7T7a2zfwqKvKyB-_j2F_XlvCu266ExFjR8/s400/reivindicaci%25C3%25B3n+escuela+p%25C3%25BAblica.jpg" width="400" /></a></div>
Pequeño acto electoral en defensa de la escuela pública. En un lugar emblemático, el Colegio Público "San Francisco Javier", que los socialistas heredamos como barracones en un espacio degradado y que hoy es el Colegio con mayor demanda de la ciudad, en el marco de una zona urbanizada y con todos los servicios. Y además impulsamos la construcción o reforma de otros muchos Colegios e Institutos. Creamos, durante el gobierno Laxe, dos nuevas universidades, más Conservatorios, Centros especializados y una amplísima oferta complementaria educativa y cultural. Convencidos de que la educación es la mejor herramienta para la promoción social y contra la estratificación rígida derivada del origen familiar o social.<br />
<br />
Un pequeño acto el mismo día que la prensa informa de como el gobierno Feijóo ha suprimido cuatro mil plazas de profesores. No han recortado ni el déficit, ni la deuda, ni el gasto no productivo. Han recortado los servicios básicos de educación, universidades, sanidad, asuntos sociales. Además han recortado becas y han creado vías educativas que no llevan a ninguna parte, como la Formación Profesional Básica.<br />
<br />
Sólo un gobierno socialista podrá recuperar el gasto público educativo, afrontar los problemas del abandono prematuro y de la tasa de fracaso, recuperar las becas como un derecho.Y, al tiempo, evitar inútiles confrontaciones educativas, como impulsan otros grupos y por el contrario recuperar el consenso básico en la política educativa.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_TAxRbYmZzFD8BEaf1RXkhMIycM6Wv2oJb41R8EsFQ8mrAvyjlhC2m5_uZZeC0FnQe5xXqkpzr6yAAl0Gn8PbMG_cr_4rhulX7of7dJ5NnKNnrQQZAK6O6QA8gsqo7m37ORn3OkGGmYA/s1600/jl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_TAxRbYmZzFD8BEaf1RXkhMIycM6Wv2oJb41R8EsFQ8mrAvyjlhC2m5_uZZeC0FnQe5xXqkpzr6yAAl0Gn8PbMG_cr_4rhulX7of7dJ5NnKNnrQQZAK6O6QA8gsqo7m37ORn3OkGGmYA/s320/jl.jpg" width="212" /></a></div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-8912927245948733052016-06-17T16:38:00.001+02:002016-06-19T10:10:59.106+02:00UN AÑO DE MAREA EN CORUÑA<span itemprop="articleBody">Para conmemorar un año de gobierno el Alcalde coruñés propone que A Coruña <a href="http://www.laopinioncoruna.es/coruna/2016/06/17/marea-reafirma-lazo-politica-abajo/1080249.html">"proyecte lo que es, y no aquella imagen de ciudad pija, del centro, de mentira, de cartón piedra"</a>. Aunque las tonterías no merecen comentario, la relevancia de quien las emite no puede pasarse por alto. Demuestra un grado de desconocimiento de su ciudad, más que importante y lo que es peor, se instala en la mentira manifiesta.</span><br />
<span itemprop="articleBody"><br /></span>
<span itemprop="articleBody">Porque el Alcalde trabaja en una Universidad que existe gracias a que los gobiernos socialistas, en la Xunta y en la ciudad, se cuidaron de crearla, dotarla y potenciarla. Y preside una Corporación que se da el lujo de no hacer nada en la ciudad porque colegios, escuelas infantiles, institutos, centros sociales, hospitales (en plural), equipamientos deportivos, bibliotecas, o museos fueron construidos en todos y cada uno de los barrios por corporaciones socialistas. Preside una Corporación que no ejecuta obras públicas en parte por ineficacia y en parte porque la lista de las que dejaron hechas los Alcaldes socialistas, es abrumadora: aeropuerto y puerto, rondas, plazas, accesos. Preside una Corporación discursiva pero no ejecutiva porque los grandes problemas sociales fueron encauzados por corporaciones socialistas: desde la erradicación del chabolismo o la drogodependencia a la creación de una red de equipamientos sociales.</span><br />
<span itemprop="articleBody"><br /></span>
<span itemprop="articleBody">Y preside una Corporación que podrá cambiar el nombre de algunas calles, en una senda abierta por corporaciones socialistas desde el primer momento, con hitos tan señeros como el monumento del Campo da Rata o la Casa-Museo de Casares Quiroga, pasando por la plaza Pablo Iglesias o la Plaza de la Constitución, por no hablar de la ingente labor divulgativa en forma de exposiciones, conferencias, libros y publicaciones sobre nuestra historia.</span><br />
<span itemprop="articleBody"><br /></span>
<span itemprop="articleBody">Recrearse en imágenes falsas indica inseguridad. Es comprensible que cuando su primer año de gestión es irrelevante, necesite arengar a sus seguidores. Que para hacerlo recurra a imágenes tan vulgares como falsas, evidencia carencias argumentales y ausencia de proyectos.</span>mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-23415921162256491122016-06-17T10:27:00.000+02:002016-06-17T10:27:45.757+02:00ALIANZAS Y VETOSLas encuestas presiden la campaña. Pronostican la imposibilidad de mayorías absolutas y por tanto la necesidad de alianzas post-electorales. Es un filón mediático: todos los candidatos son interrogados sobre sus opciones de pacto, en especial Pedro Sánchez. Como en enero pasado, el PSOE y su candidato ocupan el centro del debate pues su posición determina cualquier gobierno. Subrayemos, según las encuestas.<br />
<br />
Por esa razón no debe de ser más explícito. Si la posición arbitral es su principal baza, no debe decantarla hasta después de la jornada electoral. Pese a todo, en Galicia, ha avanzado dos criterios: ni Rajoy ni Iglesias como Presidentes. Sus colaboradores han abierto las opciones: Batet y Cancela optando por Unidos Podemos, Sevilla defendiendo el gobierno con más apoyo parlamentario, frase críptica pero constructiva.<br />
<br />
Rivera en cambio insiste en el veto a Rajoy. No está claro si le atribuye cualidades taumatúrgicas o si su liderazgo le obnubila. Lo que nos viene a decir es que sin Rajoy, el PP es distinto, una idea candorosa. El nominalismo, además de densa doctrina filosófica, es un arma política peligrosa. Usada con frecuencia para vetar personas incómodas, puede volverse contra sus promotores. En Galicia hay una cierta tradición. Sin salir del PSOE, fueron vetados por sus oponentes los Alcaldes Soto, en Vigo y Orozco, en Lugo. Recientemente lo ha sido el diputado Martínez. Los dos últimos vetos no han facilitado la gobernación de las instituciones pero han alimentado las especulaciones sobre los verdaderos beneficiarios de la operación.<br />
<br />
Si todo lo que separa a Rivera del PP es Rajoy, poco futuro tiene Ciudadanos.Por su parte, Pablo Iglesias, abonándose al veto a Ciudadanos antes que a la alianza con el PSOE, ha contribuido a dinamitar acuerdos de futuro. El nominalismo, de fácil consumo popular, no facilita la buena política y nos enreda en conceptos abstractos que derivan en vetos cuando deberíamos discutir propuestas concretas sobre las que construir alianzas.mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-17496964286521915492016-06-16T08:15:00.000+02:002016-06-16T08:15:17.740+02:00EL PARTIDO DE IKEAIKEA, multinacional sueca del mueble y la decoración, propone un estilo de vivir, democratizando la confortabilidad doméstica bajo premisas de funcionalidad, calidad, valor, diseño y sostenibilidad, en sus propias palabras. Además iguala a todos los ciudadanos al proponer un sistema de autoservicio y de bricolaje sencillo, sin perjuicio de otros servicios complementarios para quienes prefieran prescindir de esas bondades. Como otras multinacionales de consumo, propone sobre todo una experiencia de compra, característica de un determinado estilo vital y contemporáneo.<br />
<br />
Unidos-Podemos, ha copiado deliberadamente algunas ideas de ese modelo. Desde la más evidente, el catálogo-programa electoral, hasta la filosofía de fondo: una experiencia nueva para acercarse a la política, donde cabe todo, lo denso y lo superficial, lo inmediato y lo utópico. No se trata tanto de un acercamiento racional al futuro gobierno como de una forma de encarar los problemas. Porque ni la arquitectura institucional se resuelve con el bricolaje de medidas bienintencionadas, ni los recursos disponibles son infinitos, ni las reformas estructurales de muchos sectores pueden plantearse al margen de análisis rigurosos.<br />
<br />
Con todo lo más interesante no está en el programa, sino en el camaleonismo cotidiano con el que se hace campaña. Si en Galicia conviene silenciar la parálisis del AVE que se propugna o la liquidación de tejido industrial mediante el cierre de las centrales térmicas, o el abandono del gas, en Cataluña conviene airear el compromiso del derecho a decidir. Un catálogo de ideas que, como en IKEA, permite múltiples combinaciones al gusto de cada usuario. Cierto que la diferencia entre amueblar el hogar y ordenar el país es algo más que cuantitativa, pero es tan bonito el envoltorio...mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-47868911054359193142016-06-07T17:40:00.000+02:002016-06-07T17:40:12.391+02:00DEPUTACIÓNSNo pasado mes de febreiro, PSOE e Ciudadanos, asinaban un acordo para a gobernación de España no que se especificaba: “supresión de las Diputaciones Provinciales de régimen común y creación de Consejos Provinciales de Alcaldes para la atención al funcionamiento y la prestación de servicios de los municipios de menos de 20.000 habitantes de la provincia respectiva”, unha variante do programa electoral socialista anterior.<br />
<br />
O pasado mes de maio presentabase en Madrid un<a href="http://www.fundacionhayderecho.com/wp-content/uploads/2016/04/FHD_InformeDiputaciones_vf-1.pdf"> informe</a> denominado "Coste y utilidad de las Diputaciones Provinciales", elaborado por expertos de la Fundación "Hay Derecho". Trátase dun minucioso informe sobre as contas das 38 Deputacións de rexime común. Como é sabido, nas doce provincias restantes ou ben non hai Deputacións, absorbidas pola Autonomía nas Comunidades uniprovinciais, ou ben son institucións diferentes: Deputacións Forais nas provincias vascas, Cabildos insulares en Canarias e Consells insulares en Baleares.<br />
<br />
O informe ten duas partes principais. Dun lado a análise minuciosa das contas de cada institución buscando parámetros de comparación e doutro reflexións sobre o futuro das mesmas. As contas ofrecen como datos siñificativos, referidos a Galicia, os seguintes:<br />
<br />
Gasto en Servizos Públicos Básicos: incendios-vivenda-augas- residuos-medio ambiente<br />
<br />
Coruña 2%<br />
Lugo 13%<br />
Ourense: 26%<br />
Pontevedra 7%<br />
<br />
<br />
Comparación co conxunto das Deputacións (DP):<br />
máis do 20%, 6 DP<br />
10-20%, 12 DP <br />
menos do 10%, 26 DP <br />
<br />
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
Gasto en Políticas de Promoción social: pensións- servizos sociais- emprego<br />
<br />
Coruña 16%<br />
Lugo 15%<br />
Ourense 5%<br />
Pontevedra 15%<br />
<br />
Comparación co conxunto das Deputacións (DP):<br />
máis do 20%, 15 DP<br />
10-20%, 9 DP <br />
menos do 10%, 14 DP<br />
<br />
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- <br />
Gasto en Sanidade-Ensino-Cultura-Deportes<br />
<br />
Coruña 13%<br />
Lugo 16%<br />
Ourense 12%<br />
Pontevedra 16%<br />
<br />
Comparación co conxunto das Deputacións (DP):<br />
máis do 20%, 4 DP<br />
10-20%, 18 DP <br />
menos do 10%, 16 DP <br />
<br />
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
<br />
Gasto en Agricultura-Pesca-Industria-Comercio-Turismo-Transporte-Infraestruturas<br />
<br />
<br />
Coruña 30%<br />
Lugo 23%<br />
Ourense 32%<br />
Pontevedra 21%<br />
<br />
Comparación co conxunto das Deputacións (DP):<br />
máis do 20%, 16 DP<br />
10-20%, 20 DP <br />
menos do 10%, 2 DP <br />
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
<br />
Cos datos anteriores, os autores confeccionan un índice de eficiencia, considerando o menor gasto en actividades relativas ó propio funcionamento da institución, establecendo un ranking de menor a maior, onde as DP galegas ocupan as seguintes posicións:<br />
<br />
Coruña, 1ª<br />
Lugo, 16ª<br />
Ourense, 22ª<br />
Pontevedra, 3ª<br />
<br />
Canto ós ingresos, a situación é moi diferente entre as Comunidades Autónomas, en especial polo mínimo peso das transferencias autonómicas en Galicia. Os datos son:<br />
<br />
Peso ingresos do Estado DP Peso dos ingresos da Xunta<br />
76 % Coruña 0´4%<br />
74 % Lugo 0 %<br />
73 % Ourense 0´4%<br />
70 % Pontevedra 1 %<br />
<br />
Finalmente sinalar que a rúbrica principal de gasto son as infraestruturas na Deputación coruñesa e os gastos de Administración nas outras tres.<br />
<br />
O informe calcula o aforro posible no caso de supresión das Deputacións, estimado en 1.200 m€, ainda que utilizando unha estimación pouco creíble. En todo caso o debate sobre o seu futuro segue aberto, coas seguintes características:<br />
<br />
a) Non existe unanimidade no espectro político. Os partidos que as gobernan son contrarios en maior ou menor medida á supresión, co argumento fundamental de que as suas funcións son necesarias con independencia da entidade que as preste. Lembremos que hai provincias con ata 500 concellos rurais. Galicia ten menos concellos da media española.<br />
b) Suprimir as Deputacións implica a previa modificación do artigo 50 da Constitución. Ademáis non debe perderse de vista que os seus orzamentos, na parte procedente do Estado, teñen carácter finalista para as entidades locais, polo que non cabe incorporalos "manu militari", ó financiamento das Comunidades Autónomas.<br />
c) Non existe consenso político, nin, especialmente, social, sobre a fusión de Concellos. Por eso máis aló das duas operacións propagandísticas de Feijóo, non se fusionan concellos en España. Mentras existan moitos Concellos de pouca poboación, serán necesarios organismos intermedios para a cooperación.<br />
d) A curto prazo as estratexias deberán de orientarse a mellorar a eficiencia das institucións, tamén das locais. De ahí o interese do informe devandito.<br />
e) Cuestión diferente é o carácter da provincia, hoxe limitado á circunscrición electoral, e a organización dos servizos administrativos. Pretender resucitala como actor político, como ten defendido algun Presidente provincial, é vivir no século XIX.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-29453651562857575172016-06-05T10:29:00.000+02:002016-06-05T10:31:27.738+02:00SORPASSOLas encuestas de hoy confirman el temido "sorpasso" tanto en <a href="http://elpais.com/politica/2016/06/04/actualidad/1465054493_821966.html">España</a> como en <a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2016/06/05/pp-vuelve-ganar-galicia-marea-repite-sorpasso-socialistas/0003_201606G5P2993.htm">Galicia</a>, según los respectivos sondeos de cada uno de los diarios principales en ese ámbito. No son sólo encuestas, son también armas de combate electoral. Por primera vez en la historia democrática reciente, el PSOE cedería la hegemonía de la izquierda a la coalición Podemos-IU y las llamadas confluencias. Un escenario inédito y de efectos imprevisibles.<br />
<br />
La nueva organización, pese a su discurso de transversalidad, se ha instalado definitivamente en la izquierda y como alternativa de gobierno. Si las urnas ratifican a las encuestas, se producirán dos efectos. De un lado imponiendo la agenda política de la oposición y por otro, consecuencia de lo anterior, obligando a los demás grupos a posicionarse sobre la misma antes que sobre sus propias propuestas. Un escenario muy preocupante para los intereses socialistas que deben abordar dos elecciones autonómicas en este año, Galicia y País Vasco, y a continuación tres años de espera hasta las elecciones municipales y autonómicas de 2019. Un largo período que puede tener efectos devastadores pues la relevante cuota de poder institucional socialista es fruto en muchos lugares de pactos que podrían invertirse.<br />
<br />
No es un mérito menor de la coalición emergente haber logrado integrar en una plataforma de contornos muy difusos a una amplísima variedad de grupos políticos que abarcan desde formaciones clásicas a movimientos asamblearios. Con una mezcla de populismo, maximalismo y activismo, sazonado sabiamente con elementos de cultura popular y un uso inteligente de las herramientas de comunicación, han devenido en un verdadero grupo "atrapalotodo" y por tanto se acercan al gobierno.<br />
<br />
Del lado socialista, aunque hay más matices, sobresalen dos. De un lado la creciente hostilidad de los medios de comunicación ( aquí cabría decir empresas), con datos evidentes pero orígenes más oscuros y, hasta donde sabemos, preocupantes. Por otra parte y ello es mérito exclusivo del Partido, el abandono paulatino de perfiles propios y de larga tradición, sustituidos por otros más tacticistas pero que se han impuesto como dominantes. Así, el internacionalismo original, luego mutado en europeismo, ha dado paso a la sumisión ante la política comunitaria de ajuste fiscal, como si ésta no fuese la imposición de los gobiernos nacionales, mayoritariamente conservadores. También la política nacional y vertebradora ha cedido ante el predominio de la política territorial cuyas prioridades han difuminado los rasgos unificadores de la organización y han primado de nuevo las soluciones de corto plazo y de mero movimiento táctico. Si en el primer caso el abandono ha beneficiado al PP, en el segundo ha beneficiado a la nueva coalición.<br />
<br />
Nada está perdido pero el escenario se ha complicado. De creer a las encuestas, el meritorio esfuerzo de Pedro Sánchez, de creación de una alianza que evitase la repetición de las elecciones, no habría tenido efecto positivo alguno, algo muy sorprendente. Es cierto que, cuando la política se polariza, las opciones más moderadas o constructivas quedan arrinconadas. Algo así podría estar sucediendo ahora en España. En ese caso lo último que se debería hacer es secundarlo. En el camino hacia el desastre es mejor seguir conservando la cordura.mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-77236992410882140372016-05-31T16:51:00.000+02:002016-06-05T16:52:04.283+02:00DIMISIÓN<div class="MsoNormal">
As recentes eleccións primarias indican, co voto directo dos
afiliados/as, insuficiente respaldo no labor deste portavoz. Compre, xa que logo,
facilitar que outra persoa asuma esa función. O candidato elexido para disputar
as eleccións autonómicas, ven de pedir, tanto pública como privadamente, a miña
continuidade, xesto que agradezo. Agora ben, a propia dinámica, parlamentaria e
mediática, creará as condicións para confusións ou discrepancias, imposibles de
evitar malia a nosa vontade. Creo que se debe evitar ese escenario. Doutra
banda e tendo en conta que restan dous meses de lexislatura e que non existe
problema algún de relevancia á vista, a sustitución non deberá crear problemas
de xestión nin de representación.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
En consecuencia veño de presentar a dimisión diante da
Presidenta da Comisión Xestora, sen perxuizo de continuar en funcións ata o
nomeamento doutra persoa como Portavoz. Como Deputado seguirei prestando o apoio
para o candidato electo que demandei públicamente na noite electoral.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Agradezo moi especialmente o labor dos membros do
Grupo durante estos anos, así como a sua actitude construtiva. A
política, tan
denostada, reclama de nós características varias, a capacidade de
traballar en
equipo non é a menor. Creo, e así o teño explicado en distintas ocasións
e
diante de diversos foros, que o actual Grupo, sen desdoro doutros, ten
amosado,
rigor, capacidade de traballo, espíritu de equipo e talante dialogante.</div>
<br />
Agradezo,
igualmente, a confianza da CENG primeiro e da Comisión Xestora logo,
para facer esta función, na que tentei ofrecer o mellor da miña
capacidade, mantendo a lealdade e cooperación cos órganos de dirección
do Partido.<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-77371039722221648332016-05-19T11:55:00.003+02:002016-06-05T11:14:27.175+02:00PROGRAMA POLÍTICOhttp://www.nuevatribuna.es/articulo/galicia/conversacion-jose-luis-mendez-romeu/20160518183719128452.htmlmendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-82177465273992216772016-05-13T17:41:00.003+02:002016-05-13T17:41:27.407+02:0025 AÑOS DE BIBLIOTECAS MUNICIPALES CORUÑESAS<a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/opinion/2016/05/13/25-anos-bibliotecas-municipales/0003_201605G13P15993.htm">25 AÑOS DE BIBLIOTECAS MUNICIPALES</a>mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-39866596373759660372016-05-02T10:07:00.000+02:002016-05-02T10:07:01.526+02:00¿CRISIS EN LA IZQUIERDA?Es un tópico hablar de la crisis de la izquierda europea. Prácticamente desde la caída del Muro de Berlín y la desaparición del llamado socialismo real, el Bloque del Este, se ha venido acuñando esa idea. Los propagandistas no son inocuos: desde Francis Fukuyama, primer teórico, pasando por todos los think-tank conservadores, tan ricos en medios como en producción de ideas, hasta los nuevos partidos emergentes con su mezcla de populismo, nuevos valores y símbolos añejos.<br />
<br />
El auge de los gobiernos conservadores europeos, que han aprovechado la crisis económica para imponer una visión dual de las relaciones sociales, con una inmensa masa de personas excluidas, abocadas a la dependencia estructural y una minoría cada vez más opulenta, está creando un espejismo. No es la izquierda quien está en crisis, sino los partidos políticos que la representan.<br />
<br />
Porque a esa hegemonía conservadora le ha correspondido la crisis institucional de los partidos tradicionales de la izquierda, con la desaparición de las formaciones comunistas y el declive de las socialdemócratas. Pareciera que alcanzado el Estado de Bienestar, los objetivos tradicionales de la izquierda, libertades civiles, derechos políticos, justicia universal, estado asistencial (sanidad, pensiones, desempleo) y educación avanzada, habrían agotado su desarrollo, produciendo el agotamiento de los partidos que con más ahinco los defendieron. <br />
<br />
Pero una visión más amplia nos indica que no es así. Que la crisis de los partidos de izquierda está más vinculada al agotamiento de sus modelos organizativos o representativos, a la progresiva simplificación de sus programas para mantener un perfil electoral "atrapalotodo", a la sucesión de escándalos y a la excesiva institucionalización. Un problema similar al que vienen sufriendo los sindicatos desde hace años.<br />
<br />
Pero, al tiempo, emergen otras tendencias organizativas en todos los países. Más críticas con las instituciones, partidos incluidas: Sanders en Estados Unidos, Grecia, Finlandia, Francia, Chequia, Italia, Austria, Alemania, con posturas muy distintas entre sí, de la izquierda radical al populismo xenófobo, pero coincidiendo en la crítica a las estructuras políticas tradicionales. Frente al pragmatismo y reformismo que ha caracterizado la etapa anterior, aparecen la utopía y el sentimiento de comunidad o grupo, frente a la globalización, lo propio, frente a la Europa comunitaria, una mezcla de nacionalismo irredento y patriotismo aislacionissta. Su evolución es imprevisible pues la propia duración de la crisis las alimenta.<br />
<br />
Posiblemente, como en todos los movimientos sociales, el futuro tenderá a una síntesis, de forma que los grandes partidos acabarán incorporando propuestas y enfoques organizativos de los nuevos movimientos, mientras éstos, como ya está ocurriendo, asimilarán sus estructuras al régimen electoral, determinante de su capacidad de representación. Por el momento, frente a la hegemonía conservadora en Europa, relativamente poco fragmentada, la izquierda ofrece un abanico multicolor de tendencias.<br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
En palabras de un autor ya citado aquí, <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=1701843858281690319#editor/target=post;postID=3312002067721174309;onPublishedMenu=allposts;onClosedMenu=allposts;postNum=2;src=postname">Víctor Lapuente</a>: "Si queremos construir una sociedad más igualitaria, justa y
sostenible, necesitamos el sentimiento opuesto a la indignación: la templanza.
Necesitamos aparcar el lenguaje grandilocuente de la «lucha» y las «conquistas sociales»
y abrazar el lenguaje humilde del consenso y el pacto. Aunque no es nada fácil
renunciar a la indignación en tiempos de crisis, cuando la gente se pregunta, y
con razón, a dónde nos ha llevado el consenso entre las élites políticas.
Indignarnos es lo que nos pide el cuerpo. En tiempos de crisis intensas, que
una comunidad anteponga la templanza y el consenso a la indignación y la lucha
es casi un milagro. La pauta general es buscar un enemigo al que
responsabilizar de la situación. Pero algunas sociedades —o, mejor dicho,
algunos países en algunos periodos concretos—logran escapar a la escalada de
confrontación social. ¿Cómo lo consiguen? ¿No será que están más «civilizados»,
que están en un estadio superior de modernización social, económica o cultural?
¿No será que están más «adelantados»? No, en ocasiones, ocurre lo contrario:
una mayor sofisticación cultural puede agriar el debate político. La
decadencia, significativa en términos relativos, de Suecia entre principios de
la década de 1970 y mediados de la de 1990 o la de Argentina a lo largo del
siglo xx son testimonio de que la modernización cultural puede empeorar el
debate político.</div>
<div class="MsoNormal">
La cultura de la templanza y del consenso no se asienta tampoco
en unas instituciones políticas definidas, como una democracia madura o un
particular sistema electoral, ni en un determinado umbral de renta per cápita.
No se asienta en estructuras materiales o superestructuras inamovibles. Se
asienta en algo más etéreo; algo que, como el aire que respiramos,está entre
nosotros, pero no lo vemos. Ese factor incorpóreo, pero hercúleo, es la
retórica política: cómo se configura el arte<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>del discurso político, cómo respiramos y procesamos los problemas políticos.
Un factor fundamental para entender porqué unos países prosperan en cierta
armonía mientras otros se ahogan ante los problemas colectivos" (De su libro "El retorno de los chamanes", capítulo 1)</div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>ES</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-53321697625119952012016-04-26T20:33:00.000+02:002016-04-26T20:33:32.661+02:00INVESTIDURA, ACTO III, FINALNon foi posible. Quizáis en Alemaña, Italia ou Portugal, si. A visión da política en España, tan cargada de grandes obxectivos, afirmacións indemostrables e promesas irreais, non facilita o lento proceso de acordos propio das coalicións. Posiblemente o propio perfil de varios dos principais actores, novos, sen experiencia de goberno, é unha dificultade engadida. Doutra banda, o Congreso foi o escenario da nova política, moi xestual e nada efectiva. A política como espectáculo coas regras de éste: efectismo, visualidade, contraste, banalidade. A recente celebración do aniversario de Cervantes no hemiciclo produce sorpresa: si o Goberno non e quen a organizar unha homenaxe de altura, as Cortes non parecen saber moito máis que repetir tópicos. A cultura, casi sempre, ausente da vida política.<br />
<br />
En catro meses, ningun avance sobre os problemas básicos do país: o desemprego xuvenil, a crise do sistema de pensións, a reforma fiscal, Cataluña. Só un meritorio intento de acordo entre PSOE e Ciudadanos, recollido nun interesante documento de propostas. Os demáis grupos querían a repetición de eleccións. As enquisas avanzan un resultado semellante ó actual. Probablemente con pequenos matices que poden ser decisivos para unha nova maioría, que en todo caso será de coalición.<br />
<br />
Algo debe influir na política española a herdanza do catolicismo, porque abusamos do debate sobre absolutos. Así, o pleno emprego, a fiscalidade progresiva, a reforma constitucional. Pero a sociedade avanza con medidas reformistas, onde coincidan moitas opinións e non con maximalismos que pola sua natureza crean división e antagonismo.<br />
<br />
Agora reiniciamos o ciclo de campaña electoral e negociacións de goberno para abordar os problemas concretos en agosto, no mellor dos casos.mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-60834236867173452012016-03-30T11:12:00.000+02:002016-03-30T11:12:12.904+02:00QUÉ FACER - IV (final)<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="font-size: small;">ABANDOAR A
CULTURA DA QUEIXA</span></b></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Sen dúbida
sobran motivos para reclamar: do Goberno central, da Xunta, de
Bruxelas, da globalización, da banca, do clima, da herdanza... Poden
verse como problemas ou, máis pragmáticamente, como datos do
problema. Compre actuar, coller a iniciativa. Os exercicios de
estilo, tan cultivados, son inútiles: falar de fusionar concellos,
do individualismo arraigado, das esencias do país, da natalidade,
non producirá resultados. Galicia necesita unha certa épica do
futuro colectivo, amplamente asumida, cunha estratexia a medio prazo
de crecemento económico e de redistribución da riqueza, de búsqueda
de oportunidades, de mellora da formación, de garantías de non
exclusión. Un proxecto colectivo incluinte para rachar coa
dependencia progresiva. É algo máis cun programa de goberno. Non o
farán os que durante sete anos aplicaron o diktat da maioría
absoluta. </span>
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">So
asumindo humildemente os erros do pasado e as nosas limitacións,
dialogando coas voces discrepantes, e coa participación de todos,
podemos abordar seriamente un proxecto colectivo ambicioso, de longo
prazo, difícil en todo caso. Non facelo é aceptar que Galicia será
un país para vellos, tranquilo e afastado dos países dinámicos,
das oportunidades, dos retos e do futuro.</span></div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-18279528229007990802016-03-30T11:09:00.000+02:002016-03-30T11:09:50.458+02:00QUÉ FACER - III<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="font-size: small;">OPORTUNIDADES
FEBLES, QUE NON DESPREZABLES</span></b></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">A
primeira, a xente, o capital humano. É un tópico, pero tamén unha
evidencia. En ausencia de materias primas, ou de industrias punteiras
en tecnoloxía alta, ou de vis atractiva para o investimento, o noso
capital fundamental está no elevado nivel medio de benestar, na
cohesión social, no nivel educativo, nos valores ainda compartidos.
Demandamos, lóxicamente, o que ainda non temos, pero podemos
valorar, comparativamente, o que temos para construir. A iniciativa
so pode vir da xente. Ao sector público correspondelle crear as
condicións para que agrome. Compre pois investir no capital humano:
en educación, en idiomas, en excelencia. Recuperando o crédito,
favorecendo realmente o emprendimento, eliminando trabas
burocráticas, poñendo en valor os recursos. Tamén prestando
atención ás novas demandas sociais, de vivenda social en aluguer
que evite a inmovilización do aforro, demandas de conciliación que
serán nichos de emprego, demandas de transporte público que poden
favorecer a rexeneración urbana, etc. Cunha visión distinta, máis
esixente sobre o noso territorio e a paisaxe, tanto urban como rural</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">O inicio
da recuperación económica, ainda que sexa no nivel macro, ten xa un
efecto positivo medido polas enquisas, aumenta a confianza no futuro.
Sectores c<span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">omo
electrónica, mecánica avanzada, aeronáutica, automatización
ou biomediciña, están en condicións de competir no exterior,
contando con centros de investigación e académicos e con empresas
consolidadas. O Goberno galego debería definir unha política de
apoio ás empresas, firme, cun nivel de recursos siñificativo e
orientada á competitividade. </span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">Sen
esquencer que no sector primario, con todas as dificultades
coñecidas, segue existindo un potencial grande de crecemento,
evidentemente cambiando de política: no agro, na gandeiría, na
viticultura ou na silvicultura.</span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">
Doutra banda as Comunidades do Noroeste necesitan unha visión
territorial máis coordenada </span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">entre
si, </span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">pois
comparten problemas. A dinámica territorial non pode ser
exclusivamente Estado-CCAA </span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">e</span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">
menos </span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">ainda,
</span></span><span style="color: black;"><span style="font-weight: normal;">
Estado versus Cataluña e País Vasco. </span></span></span>
</div>
<div class="western" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">A
revolución urbana, chegada con tanto retraso, está baleirando o
mundo rural. Alí permanece a terra sin que as políticas de
mobilidade que incidirían por exemplo no custo de producción da
gandeiría, teñan funcionado ata hoxe. Desarrollo forestal e
industria alimentaria son sectores consolidados e con capacidade de
medrar, a condición de abordar os problemas pendentes con enfoques
máis modernos e contrastados noutros lugares.</span></div>
<div class="western" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">A crise
institucional tamén crea unha oportunidade. As demandas de
exemplaridade na xestión pública, de revisión de prioridades no
gasto, deberían de permitir a modernización das institucións,
racionalizando gastos, reordenando competencias, revisando custos,
explorando novas formas de xestión. Concellos e Deputacións, Xunta
e Universidades, empresas e entes públicos, o frondoso sector
público debería revisar pautas de funcionamento, avaliar os
servizos que presta, favorecer a competencia, buscar sinerxias coa
iniciativa privada.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Finalmente
hai que sair fora. Si somos periferia da periferia, si temos
dificultades para captar investimento, si non atraemos inmigrantes
pero producimos emigrantes, non podemos agardar. O noso futuro, como
acontece con tantos países de pequeño tamaño, está no exterior.
No mercado comunitario pero tamén na América da diáspora onde
existe un tecido empresarial en mans de emigrantes de segunda ou
terceira xeneración que pode ser fiestra de oportunidade nun
itinerario de doble dirección. Cultura propia e marca-país
existen, so falta poñelos en valor o servizo dunha estratexia
ambiciosa, profesionalizada e con obxectivos nidios. Tamén os países
emerxentes ofrecen oportunidades. Entre outros factores necesarios
compre ter unha política marítima, que poña en valor as radas
portuarias, capte tráficos, desarrolle a contenerización e o
tráfico de mercadorías de maior valor, como compre unha política
aeroportuaria menos queixosa con Oporto e máis atenta ós obxectivos
propios.</span></div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-67182110751985767812016-03-29T11:19:00.000+02:002016-03-29T11:19:35.152+02:00QUÉ FACER - II<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="font-size: small;">AMEAZAS
FORTES</span></b></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Unha
somera análise DAFO, indicanos que o primeiro problema do país
galego é a insuficiencia de oportunidades de emprego. Actualmente o
número de persoas empregadas e de persoas cotizantes á Seguridade
Social, é menor que no pasado, mentras o número de pensionistas
medra vertixinosamente. O número de parados é maior e deles unha
elevada porcentaxe son de longa duración e polo tanto de difícil
reinserción. Os contratos asinados, abrumadoramente temporais, duran
poucas semanas, coñecen unha elevada rotación e reciben baixos
salarios. Da incapacidade da economía galega para crear emprego,
abonda cun dato. Casi a cuarta parte dos asalariados galegos
traballan directamente para a Administración, seis puntos máis ca
media española. A crise casi endémica de sectores relevantes no
emprego como a industria naval, o leite ou a pesca, indican que
ainda non tocamos fondo. A industria perdida durante a crise terá
difícil recuperación. A construcción, noutrora acolledora dun
elevado volume de traballadores con baixa cualificación,
desapareceu. Sectores con potencial crecemento como o forestal, a
industria alimentaria ou o turismo, arrastran problemas estruturais.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">A política
económica desarrollada pola Xunta de Galicia ten fracasado. Tiña
como norte controlar o déficit fiscal, sacrificando o investimento
público, o gasto social e as políticas sectoriais. Tamén o gasto
en I+D. Partindo dunha concepción restrictiva da xestión pública,
as principais actuacións foron dirixidas a reformular o Estado de
Benestar, introducindo criterios de copago e de externalización dos
servizos. Uns e outros fortemente contestados e de dubidoso futuro.
Hoxe Bruxelas esixe novos recortes por importe de 9000 millóns de
euros mentras o déficit estatal segue sendo elevado. Nestes anos
o aumento de productividade empresarial foi consecuencia da
devaluación salarial e non do investimento de capital ou tecnoloxía.
E o peso da débeda pública será unha lousa para futuros gobernos.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Os
informes internacionais alertan do retraso de Galicia nos indicadores
de competitividade. Tamén nas facilidades para crear ou desarrollar
empresas. A elevada producción lexislativa do Parlamento galego, ten
carácter marcadamente burocrático e impacto mínimo na economía
real.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">É sabido
que o cativo tamaño das empresas galegas dificulta tanto a
internacionalización como a innovación. De feito as duas empresas
principais, Citroën en Vigo e Inditex na Coruña, son responsables
de dous terzos das exportacións. Doutra banda non abonda con
exportar máis, debe lograrse superávit no saldo de intercambios.
Xunta e tamén empresarios non foron quen ata agora de cambiar esa
situación de xeito perceptible. Mesmo, en ocasións, a iniciativa
política foi letal para as empresas, como no sector eólico, hoxe
paralizado pola reforma eléctrica.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Unha
ameaza distinta ven representada pola propia posición periférica. O
relevante impulso das infraestruturas, autovías, estradas,
ferrocarril, portos, que recibiron un investimento estatal sen
precedentes, non está sendo acompañado de iniciativas de posta en
valor. Dificultades para captar investimentos empresariais do
exterior cando existe unha notable oferta de solo empresarial,
funcionamento burocrático dos principais portos, pouco activos na
captación de tráficos de alto valor engadido e de investimentos.
Inexistentes políticas ferroviaria e aeroportuaria.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Nos
últimos sete anos, o goberno galego non tivo interés en impulsar
unha política empresarial consistente e de longo prazo, nin en
abordar ou paliar o desemprego. Non existe unha política exterior
digna de tal nome. No seu lugar abondosos discursos sobre a
eurorrexión, a macrorrexión ou Europa que non foron acompañados en
ningun caso de políticas rigurosas e sostidas no tempo. O impulso
limitouse ó discurso e á propaganda.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Unha
terceira ameaza é de oportunidade. A crise institucional con
Cataluña, cuestionando o Estado actual e como consecuencia o marco
económico e social, relega o peso dos demáis problemas
territoriais. Calquera solución para aquel territorio que implique
incremento de recursos propios, será en detrimento das Comunidades
que son receptoras netas, Galicia entre elas. O debate suscitado por
algún grupo político sobre o custo-beneficio do AVE para alguns
territorios, é un indicio do que ven. Na deriva do problema catalán
hai un punto de partida: a reinvindicación de maior autonomía
fiscal ou, noutros termos, de minorar o criterio de solidariedade
entre territorios. As fórmulas para resolvelo abarcan dende un
sistema semellante ó cupo vasco ata un incremento de transferencias
ou de investimentos. Pero na suma final, o gasto público do Estado
terá que ser redistribuido á baixa. Sin entrar a considerar a
inevitable reforma do sistema de pensións, pola vía do gasto ou
pola vía do ingreso mediante novas figuras impositivas que tamén
incidirán nos recursos dispoñibles.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Si as duas
primeiras ameazas citadas, mercado de traballo ou situación
periférica deben de ser abordadas polo autogoberno cos axentes
económicos mentras a terceira, Cataluña, depende da política
estatal, a cuarta ameaza está en nos: a feble sociedade civil. Un
peso tan elevado da Administración no emprego e na distribución de
axudas, fronte a institucións empresariais, culturais ou sociais de
pequeno tamaño agás excepcións, non favorece que agromen
iniciativas. Nin de carácter emprendedor, nin de organización
social, nin como grupos de presión. Ese desequilibrio entre un
sector público grande pero pouco innovador e un sector privado
heteroxéneo e con poucos referentes, afecta a tódalas esferas da
sociedade: medios de comunicación, universidades, organizacións non
gubernamentais, entidades empresariais ou sociais, etc. É un bucle
de retroalimentación na dependencia. </span>
</div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-55783703342946511242016-03-28T16:04:00.000+02:002016-03-28T16:04:04.356+02:00QUÉ FACER - I
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;"><b>FEBLES
OPORTUNIDADES E FORTES AMEAZAS</b></span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Cuarenta
anos de democracia, trinta e cinco de autogoberno e trinta na Unión
Europea, teñen modificado fondamente o país galego. Trocamos unha
economía dependente do sector primario, agricultura, gandeiría e
pesca, pola terciarización común na contorna europea, e o país dos
trinta mil núcleos de poboación por una sociedade urbanizada.
Rematouse co aillamento secular mediante unha dense rede de
infraestruturas avanzadas e co atraso educativo, ata igualar as taxas
de universitarios propias dos territorios máis adiantados. Estamos
plenamente incorporados ás pautas culturais da época, no consumo,
na cultura, nas tendencias, superando a visión costumista de
Galicia, tradicionalmente dominante alén de Pedrafita.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Subsisten,
naturalmente, diferencias. No ranking territorial seguimos no grupo
secundario. Todos melloramos, pero mantendo as posicións relativas.
As nosas principais eivas podense agrupar en duas rúbricas. Dunha
banda, as derivadas da nosa posición, periférica en España e ainda
máis na Europa comunitaria. Certamente hai máis mundo que o bloco
comunitario, pero está máis lonxe en todolos sentidos. O triángulo
delimitado polo País Vasco, Madrid e Cataluña, está sendo tractor
do desarrollo económico e da apertura exterior. O resto do
territorio español está perdendo poboación, investimentos e
dinamismo. Hai duas velocidades, tanto na UE como en España. Mesmo
dentro de Galicia.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">A segunda
rúbrica agrupa os datos específicamente galegos. A demografía
recesiva, o forte envellecimento, o despoboamento do interior, os
movimentos migratorios. Debuxan un país en declive, que esmorece e
abandoa o territorio. A nova emigración afecta precisamente as
persoas máis cualificadas e na edade de procrear. Os movimentos da
poboación documentados no Censo son incontestables tanto en cifras
absolutas como nas tendencias.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Institucionalmente
Galicia ven sendo un territorio moi estable. O autogoberno foi
dirixido durante o 83% da historia democrática, por unha maioría
absoluta conservadora. O tempo restante, un 17%, por gobernos de
coalicións progresistas. Trinta anos de presidentes conservadores
por seis de presidentes socialistas. Tamén as Administracións
Locais, Concellos e Deputacións, tiveron gobernos estables de xeito
maioritario.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">No ano en
curso coinciden varios factores novidosos. Unha lenta recuperación
da crise económica, visible nas magnitudes macroeconómicas pero
máis incerta no mercado laboral, salarios, contratos ou
estabilidade. Un escenario internacional cheo de incertidumes, con
ralentización do crecemento, turbulencias financieiras, crise das
economías emerxentes, crise migratoria en explosión e conflitos en
Oriente Medio co correlato de ameazas terroristas certas para os
países europeos. No plano doméstico a maior inestabilidade
institucional, consecuencia das eleccións xerais de decembro pasado
e a crise de Cataluña, de difícil pronóstico. Ainda debemos
engadir as eleccións autonómicas galegas previstas para outono e a
posible repetición das eleccións xerais en xuño.</span></div>
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-30402565691166442412016-03-25T23:04:00.001+01:002016-03-26T12:20:07.804+01:00QUO VADIS, FEIJÓO?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.kunisada.de/Kunisada-musha-e/ka10483.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.kunisada.de/Kunisada-musha-e/ka10483.jpg" height="308" width="640" /></a></div>
<br />
A repetir como candidato, obviamente. Y en el menor tiempo posible, convocando elecciones antes de 90 días con toda probabilidad. Con una hábil dosificación de incertidumbre, hasta lograr que todos y cada uno de sus compañeros del directorio popular se lo pidan reiteradamente mientras los medios de comunicación se prestan al juego uno y otro día. Y con sus rivales derrotados, defenestrados, liquidados o en desbandada. ¡Así se las ponían a Fernando VII!.<br />
<br />
Desde hace semanas, cual parada militar, viene moviendo el banquillo provincial, reordenando las huestes y asegurando lealtades. Con malos datos de gestión que ya nadie oculta pero sin rivales conocidos. En siete años ha visto pasar cuatro Secretarios Generales socialistas y tres portavoces parlamentarios, curiosamente los mismos cambios que ha sufrido el BNG, mientras AGE, en la mitad de tiempo, ha conocido ya dos portavoces y tres escisiones parlamentarias.<br />
<br />
En el ámbito todavía mayoritario de la izquierda, el PSdeG-PSOE, se ha reeditado la tendencia peor de su ya larga historia, la subordinación absoluta a la agenda e intereses del aparato federal. Quienes deberían de ser llamados a unir fuerzas, son forzados al ostracismo. La justicia (¿ciega?) ha hecho el resto.<br />
<br />
En su libro "De la guerra", Clausewitz hace un detallado análisis de la estrategia aplicable en los conflictos, considerando que el momento del ataque es la opción del fuerte y que en caso de varios rivales, además de tratarlos unitariamente no debe concederseles la ventaja del tiempo. No es razonable pensar que los estrategas populares desconocen esas lecciones o que el electorado volátil no ha tomado nota de las tendencias cainitas de la oposición.mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-47230460364161297872016-03-16T10:37:00.000+01:002016-03-16T10:37:48.215+01:00INVESTIDURA, ACTO IIFracasado el primer intento de investidura en la persona de Pedro Sánchez, la política española ha comenzado a evolucionar. De manera perceptible en Cataluña, donde se realizan encuentros de trabajo con los ministros en funciones, se rompe la alianza nacionalista en la Alcaldía de Girona en favor de un pacto entre Democracia y Libertad (antes Convergencia) con el PSC y el Ejecutivo comienza a dar muestras de giro político hacia el pragmatismo. Evoluciona en Podemos que, en medio de múltiples crisis orgánicas, acepta ahora negociar sin condiciones previas. Evoluciona menos en el PP, que comienza a escuchar mensajes de cambio mientras trata de hacer gestos de distensión: posición política en Bruselas, actos cívicos del 11 de marzo y con los opositores venezolanos.<br />
<br />
De una situación vociferante e inútil, estamos pasando a un paisaje de pequeños gestos, de encuentros con mayor o menor contenido y de concreción. El primer paso para llegar a algún acuerdo.<br />
<br />
Por otra parte Pedro Sánchez ha emprendido una gira por el territorio, entrevistándose con los dirigentes de aquellas formaciones que le negaron la investidura. Al tiempo que realza su dimensión pública, establece contactos directos con quienes están agrupados o representados en las Cortes. Diálogo a múltiples bandas y no ligado exclusivamente a los grupos parlamentarios. Sea cual sea el final, nueva investidura o elecciones, el tiempo no se habrá perdido.<br />
<br />
Transcurridos tres meses desde las elecciones es sorprendente que no se hayan abierto debates o foros sobre los principales problemas que deberá abordar el próximo gobierno. Se ofrecen unos a otros pactos o acuerdos, pero nunca se avanza en sus contenidos. Quizás porque el desinterés mediático está descontado. Y sin embargo los ciudadanos merecen algo más que una sucesión continuada de mensajes medidos, de poco contenido real y nada explicativos. Es un déficit más en la calidad democrática.mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1701843858281690319.post-33120020677211743092016-03-16T09:18:00.001+01:002016-03-16T09:18:51.415+01:00ESTUDIAR POLÍTICAS<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://image.casadellibro.com/a/l/t1/08/9788499424408.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://image.casadellibro.com/a/l/t1/08/9788499424408.jpg" height="400" width="261" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Una obra de análisis de políticas escrita por un reputado investigador y habitual colaborador en la prensa nacional, centrada en dos visiones alternativas de la política. La de las grandes decisiones, visiones holísticas y objetivos elevados, que llama de los chamanes, y la política reformista de los pequeños pasos, que llama de los exploradores. Una forma distinta de acercarse a la realidad de la implementación de las políticas por los gobiernos, que trata de trascender la retórica izquierda-derecha para adentrarse en la eficacia. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Como se deduce de su título, la obra es ferozmente crítica con todo tipo de proyectos políticos idealistas o utópicos, populistas incluidos, identificándolos con los fracasos más conocidos, mientras alaba las políticas de los países nórdicos, basadas en un amplio consenso social.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
El análisis de Podemos, de sus mensajes y propuestas, sus valores de nuevo patriotismo, estatalismo y su estilo de comunicación, agresivo, negativo y expuesto en el contexto de similares partidos populistas que han surgido en todos los países europeos, aporta una visión muy amplia de la Europa actual. Igualmente es interesante la censura de la superestructura comunitaria. Como lo es la crítica de los lugares comunes sobre los que construimos nuestro lenguaje político actual. Finalmente el libro hace una encendida defensa de "la política pequeña", los constantes pasos reformistas.</div>
mendez romeuhttp://www.blogger.com/profile/03243656731495618700noreply@blogger.com1