O modelo de
crecemento adoptado polo goberno Rajoy, secundado pola Xunta de
Galicia e respaldado por Bruxelas, está ben definido. Devaluación
das rentas salariais, precarización do traballo, temporalidade e
rotación, estado de benestar mínimo e incremento da desigualdade.
Os datos deste mes
tando da EPA como do paro rexistrado, ratifican esa interpretación.
Máis do 90% dos novos contratos son temporais, en moitos casos por
horas ou como autónomos, en ocupacións de baixa cualificación,
como hostelería e servizos de ocio. En Galicia, paralelamente, as
persoas que desaparecen do paro rexistrado, non están afiliadas á
Seguridade Social, ben por estar na economía sumerxida, por ter
desistido ou emigrado. Así temos un número menguante de cotizantes
e un colectivo enorme de desempregados, sempre dispoñibles baixo
retribucións progresivamente menores.
Non é casual que na
pasada semana a presidenta do Círculo de Empresarios reclamara
abaratar o salario mínimo interprofesional e o despedimento. Saben
que é posible apretar ainda máis nas condicións laborais, nun
modelo final semellante ó chinés. Que a cualificación dos
desempregados sexa moi baixa, facilita o proceso. Lembremos que tres
de cada catro desempregados non teñen o título de ESO, e que o
abandono escolar en España duplica ó da UE.
Nese camiño, as
clases medias baseadas na seguranza no traballo, nas rentas derivadas
do coñecimento ou da especialización, son tamén crebadas en
beneficio dunha maior desestructuración (oficialmente
“liberalización”), incremento indefinido dos horarios e
decremento paralelo dos rendimentos. A dereita europea, maioritaria
na Unión, reclama máis restriccións e incrementos da fiscalidade
indirecta. A desigualdade acelerase.
No hay comentarios:
Publicar un comentario