FALSEDADE OU MENTIRA

Unha das características máis sobresaintes de Núñez Feijóo é a emisión continua de promesas, anuncios, compromisos que rematan sendo falsos (que tentan enganar) ou mentira (que non se corresponden coa verdade).

Así, logo dunha comparecencia extraordinaria para anunciar un denso plan de actuacións contra a corrupción, recibido con absoluto escepticismo polos grupos da oposición, comparece de novo tres días máis tarde diante da prensa e comenza a modificar as suas primeiras verbas.

Agora será o PP e non o Goberno quen promova algunas das normas, un xeito de evitar os informes xurídicos e competenciais inevitables na tramitación de leises. As actuacións demoranse ata marzo, máis perto das eleccións e  polo momento se abordará una reforma do servizo xurídico da Xunta, do que non se coñece nengunha relación directa nin indirecta cos escándalos de corrupción e financiamento ilícito. E para combatir o fraude na formación se anuncian, sen cuantificar, máis funcionarios. Ignorando que o problema non estivo no labor dos traballadores públicos, sinón na cúpula política, Director Xeral e Conselleira. Como se quere ignorar que o amigo/conseguidor do Presidente era opaco nos expedentes administrativos.

Como hai que encher o tempo, anunciase unha nova reordenación da Administración suprimindo órganos colexiados, grupos de traballo, comisións de estudo, etc, omitindo que non tiñan contido, que estaban esgotadas, que non tiñan orzamento nen recursos humanos. De feito non existe memoria oficial da sua actividade.

No ámbito da supresión de organismos, os informes oficiais desminten as valoracións triunfalistas do goberno galego. A supresión e racionalización de organismos, empresas públicas, fundacións e demáis entes, foi un acordo do Ministerio de Facenda coas Comunidades Autónomas. No último informe ministerial indicase que a reducción acometida en Galicia só representa o un por cento do total de España. Noutro informe do Consello de Contas cuantificase o aforro galego no un por cento do orzamento total dos organismos autónomos galegos. Como paralelamente crearonse catorce novos organismos, Galicia pasou de ocupar a sexta posición polo número de organismos, a ocupar a cuarta. Noutras verbas, outros fixeron máis no mesmo tempo.

O episodio, chusco, dos vehículos oficiais do Parlamento, evidencia de novo a política falsedades e mentiras. Adoptouse un acordo solemne no 2011 para restrinxir o número e uso de vehículos. Descubrese agora que so as duas representantes da oposición na Mesa do Parlamento, ambas socialistas, cumplen o acordo.

No ano 2011 pactamos co Goberno unha nova Lei para a CRTVG, modernizando as suas función e estrutura para achegarnos máis a un modelo de televisión de calidade, neutralidade e motor da industria audiovisual. Tres anos máis tarde a lei está sen cumplir, cun Consello de administración e un Director Xeral en flagrante irregularidade. Paralelamente desplomase a audiencia e a compañía deixa morrer a sectores como o audiovisual e a doblaxe. Na estela das televisións públicas de Valencia ou Madrid, a CRTVG vai cara a irrelevancia, preludio da privatización.

No seu momento Feijóo anunciou a fusión dos Concellos de Oza e Cesuras como un fito histórico en Galicia e máis en España, o inicio dun camino sen retorno. Agora o alcalde en funcións dese Concello manifestase por sentirse enganado co financiamento prometido, e o Presidente expresa comprensión pero non cumple as suas promesas.

Ese caso resultou un exemplo de malas prácticas. Alén das circunstancias da fusión, dabondo denunciadas no seu momento, a primeira actuación relevante do concello fusionado, foi a tala de árbores no Parque do Sanatorio de Cesuras. Estase investigando o sobrecusto da obra, con valores entre o 45% e o 280% dos prezos de mercado. Mentras, a democracia local tense deteriorado. Dende hai meses os representantes da oposición na Comisión Xestora que rexe o Concello, non reciben nin copia das actas das sesión. O ex Alcalde de Cesuras tivo que dimitir por estar imputado xudicialmente. O ex Alcalde de Oza e membro da Comisión Xestora, está condeado en firme a seis meses de inhabilitación. O Presidente da Comisión Xestora triplicouse o salario.

En maio do 2012, Feijoo anunciou, coa solemnidade habitual, a constitución dunha Comisión de Análise Local, formada por 15 expertos das Universidades e da Administración, que ademáis representaban o pluralismo político. Nas suas verbas, antes de rematar ese ano emitirían un informe con propostas e medidas para mellorar o funcionamento e sostibilidade dos Concellos, fórmulas de cooperación e propostas para mellorar a situación das facendas locais e a prestación de servizos.

Tres anos máis tarde, o informe está entregado pero secuestrado. O Parlamento, que aprobou no ano 2011 a proposta do Grupo Socialista a creación desa Comisión, descoñece o informe.

O mesmo Feijóo que prometía no programa electoral para as eleccións municipais unha Área metropolitana en Vigo pero sen Vigo, e a coordinación de servizos en áreas urbans e periurbans, descoñecida, novas fusións de concellos, etc.

Falsedade ou mentira, como constantes. Non é unha hipérbole afirmar que nin esta Xunta nin o seu Presidente, son  de fiar.